بی قرار توام ودر دل تنگم گله هاست 

آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست 

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب 

در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست 

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد 

بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست 

بی هر لحضه مرا بیم فرو ریختن است 

مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست 

باز می پرسمت از مسئله دوری وعشق 

وسکوت تو جواب همه مسئله هاست 

******************************************************** 

از سخن چینان شنیدم آشنایت نیستم  

خاطراتت را بیاور تا بگویم کیستم  

سیلی هم صحبتی از موج خوردن سخت نیست  

صخره ام هر قدر بی مهری کنی می ایستم  

تا نگویی اشک های شمع ازکم طاقتی است  

در خودم آتش به پا کردم ولی نگریستم    

چون شکست آینه، حیرت صد برابر می شود  

بی سبب خود را شکستم تا بیننم کیستم  

زندگی در برزخ وصل و جدایی ساده نیست  

کاش قدری پیش از این یا بعد از آن می زیستم