عاشقانه

تواضع نردبان بلندی است

عاشقانه

تواضع نردبان بلندی است

غزلی از حامدعسگری

چگونه باشی و چشم از نگاه بردارم؟

                                               چگونه از ته یک چاه ماه بردارم؟

 

چه فرق دارد وقتی همیشه می بازم

                                                سپید بردارم یا سیاه بردارم ؟

 

همیشه دلخوشی ام بوده بعد هر بازی

                                               یکی دو مهره به عمد اشتباه بردارم

 

که تو برنده شوی از شکوه خنده ی تو

                                               برای دلهره ام سر پناه بردارم

 

تو مثل قلیانی، لب گذار روی لبم

                                               به قدر ظرفیتم از تو آه بردارم

 

به لطف فاصله ها عشق پاک می ماند

                                              مخواه فاصله ها را .... مخواه بردارم

نظرات 4 + ارسال نظر
مهرداد چهارشنبه 28 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 08:55 http://manam-minevisam.blogsky.com

شعر خیلی قشنگی بود... مرسی

خودم سه‌شنبه 4 اسفند‌ماه سال 1388 ساعت 19:25

دلم میخواد دوشنبه با هم بریم به تجریش
به کفترا بدیم دون به گربه ها بگیم "پیش"
***
دلم میخواد برقصیم تو پارتیه شبونه
ولی بابات بفهمه خشتکم آسمونه
***
دلم میخواد تو چشمات خیره بشم دوباره
بگم بیا زنم شو بدونه استخاره
***
دلم میخواد بدونی که سانتافه ندارم
ولی به جای ماشین دل زیر پات میذارم
***
دلم میخواد ولنتاین مرکز خرید تندیس
بهت بدم یه کادو تو هم بدی بهم کیس
***
دلم میخواد که شبها بیای تو رخت خوابم
به جای خرس قطبی کنار تو بخوابم
***
دلم میخواد که با عشق بگم تویی بهشتم
ولی تو رفتی و من واست یه شعر نوشتم

مردمک چهارشنبه 5 اسفند‌ماه سال 1388 ساعت 10:25


"یکی دو مهره به عمد اشتباه بردارم "
شعر حسابی قشنگی بود...
---
آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم
تا برفتی ز برم صورت بی جان بودم
نه فراموشیم از ذکر تو خاموشی بود
که در اندیشه اوصاف تو حیران بودم
بی تو در دامن گلزار نخفتم یک شب
که نه در بادیه ی خارمغیلان بودم
زنده می کرد مرا دم به دم امید وصال
ورنه دور از نظرت کشته هجران بودم
به تولای تو در آتش محنت چو خلیل
گوییا در چمن لاله و ریحان بودم
تا مگر یک نفسم بوی تو آرد دم صبح
همه شب منتظر مرغ سحر خوان بودم
سعدی از جور فراقت همه روز این می گفت
عهد بشکستی و من بر سر پیمان بودم

به خدا حافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی ودلم ثانیه ای بند نشد

لب تو میوه ممنوع ولی لبهایم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد

با چراغی همه جا گشتم وگشتم در شهر
هیچ کس هیچ کس اینجا به تو مانند نشد

هر کسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سینه خداوند نشد

خواستند از تو بگویند شبی شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند:نشد!

. چهارشنبه 1 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 11:25


از ۲۸ بهمن خیلی گذشته ها!!!!!
وقتش نیست به روز شه این وبلاگ؟؟؟
:)

شدیم اما با تاخیر که به بزرگواریتون ببخشید.
شرمنده

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد