رخ دلبر

دانی که چرا ز میوها سیب نکوست:

نیمی رخ دلبر است و نیمی رخ دوست

این زردی و سرخی که در او می بینی:

زردیش رخ دلبر است و سرخیش رخ دوست. 

 

نازنینم! نمیدانم تو میدانی؟ دل من در هوای دیدنت بی تاب

گردیده

سراپای وجودم در فراقت آب گردیده ز هجرت دیدگانم همچو

دریایی

ز خون گشته غم و دردم فزون گشته و اکنون در میان بسترم

چون

شمع میسوزم برای دیدن رویت..... دو چشم اشک بارم را به

 روی

ماه میدوزم و با او از غم و درد درون ام راز میگویم .

جز تو ای دور از من از همه بیزارم