عاشقانه

تواضع نردبان بلندی است

عاشقانه

تواضع نردبان بلندی است

همای

این"می"چه حرامیست که عالم همه زان میجوشند 


  یک دسته به نابودی نامش کوشند 


  انان که بر عاشقان حرامش کردند 


 خود خلوت از آن پیاله ها مینوشند 



 آن عاشق دیوانه که این خمارمستی را ساخت 
 

 معشوق وشراب و"می"پرستی راساخت 


 بی شک قدحی شراب نوشیدو از آن 


 سرمست شد این جهان هستی راساخت


 شعر از همای
نظرات 2 + ارسال نظر
سورنا جمعه 18 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 12:46

باب ایول قلب!

سعید چهارشنبه 27 خرداد‌ماه سال 1388 ساعت 13:02

این شعر از عطار بود یا همای

کدوم ؟؟؟همای خوندتش شعرشو نمیدونم از کی بود

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد