عاشقانه

تواضع نردبان بلندی است

عاشقانه

تواضع نردبان بلندی است

این چه جهانیست(همای)

این چه جهانیست که نوشیدن "می" نارواست
این چه بهشتیست درآن خوردن گندم خطاست
آی رفیق،این ره انصاف نیست،این جفاست
راست بگو راست،فردوس برینت کجاست

راستی آنجا هم هرکس وناکس خداست
راست بگو راست،فردوس برینت کجاست

برهمه گویند که هوشیار باش
بر در فردوس نشیند کسی
تاکه به درگاه قیامت رسی
از تو بپرسندکه درراه عشق
پیرو زرتشت بودی یامسیح
دوزخ ماچشم براه شماست
راست بگو راست بگو راست
آنجا نیز،باز همین ماجراست

این همه تکرارمکن ای همای
کفرنگو،شکوه مکن بر خدای
وای ازاین درک نهادی برون
برقل وزنجیر برندت بهشت

بهشت همان ناکجاست

وای به حالت همای وای به حالت
وای به حالت همای وای به حالت
این سرسنگین تو از تن جداست
این سرسنگین تو از تن جداست

شعر از همای
باتشکر ازهمای(پرهام)

نظرات 2 + ارسال نظر
. جمعه 28 فروردین‌ماه سال 1388 ساعت 21:01

شعر از خودشه؟خود خودش؟!
مرسی شاعر قرن معاصر..نه شاعران قرن معاصر!!

اره بابا شعر از خوده نامرده!!
نه بابا شاعرای دیگه هم شعر های خوبی دارن

rully یکشنبه 8 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 12:13 http://roshankar.blogfa.com

یا ایشون نمی دونه شعر چیه................
یا واقعا درکش از این غرایب پایینه!!!
آخه نه وزن درستی .... نه قافیه درستی ..........نه بند درستی......نه درک درستی.

احتمالا فقط میخواستن مشهور بشن .همین!!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد