من دگر سوی چمن هم سر پروازم نیست/که پر بازم اگر هست دل بازم نیست

هرکه عاشق شه جفا بسیار می باید کشید
بهر یک گل منت از صد خار می باید کشید
من به مرگم راضیم اما نمی آید اجل
بخت بد بین از اجل هم ناز می باید کشید
.....................
کاش بودی تا دلم تنها نبود / تا اسیر غصه ی فردا نبود
کاش بودی تا فقط باور کنی / بی تو هرگز زندگی زیبا نبود
کاش می شد قلب ما از یاس بود / تک تک گل برگ آن احساس بود
پاک و سبز و ساده و بی ادعا / کاش می شد بهتر از الماس بود
کاش می شد عشق را تفسیر کرد / عاشقی را با محبت سیر کرد
....................
عشق یعنی شب نخفتن تا سحر / عشق یعنی سجده ها با چشم تر
عشق یعنی سر به دار آویختن / عشق یعنی اشک حسرت ریختن
عشق یعنی در جهان رسوا شدن / عشق یعنی مست و بی پروا شدن
عشق یعنی سوختن و یا ساختن / عشق یعنی زندگی را باختن
....................
سکوتم را به باران هدیه کردم/ تمام زندگیم را گریه کرد
نبودی در فراق شانه هایت/ به هر خاکی رسیدم تکیه کردم
.....................
متن:ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق؟ گفتم ای خواجه ی عاقل،هنری بهتر از این!داری

«با تشکر: از آقای سید مبین ترابی دانشجوی دانشگاه ابهر»