ترانه از داریوش

دلم مثل دلت خون، شقایق/      چشام دریای بارون، شقایق/     مثل مردن میمونه دل بریدن/      ولی دل بستن آسونه شقایق/      شقایق درد من یکی دوتا نیست/      آ خه درد من از بیگانه ها نیست/      کسی خشکیده خون من رو دستاش/      که حتی یک نفس از من جدا نیست/      شقایق وای شقایق، گل همیشه عاشق/      شقایق اینجا من خیلی غریبم/      آخه اینجا کسی عاشق نمی شه/      عزایِش، غصهَ ش، جنس کوهِ/      دل ویرون من از جنس شیشه/      شقایق آخرین عاشق تو بودی/      تو مردی و پس از تو، عاشقی مرد/      تو را آخر سرا و عشق و حسرت/      ته گل خونه های بی کسی برد/      شقایق وای شقایق، گل همیشه عاشق/      دویدیم، دویدیمُ دویدیم/      به شبهای پر از قصه رسیدیم/      گره زد سرنوشتامون و تقدیر/       ولی ما عاقبت از هم بریدیم/      شقایق جای تو دشت خدا بود/       نه تو گلدون، نه توی قصه ها بود/       حالا از تو فقط، این مونده باقی/      که سالار تمومِ عاشقایی/      شقایق وای شقایق، گل همیشه عاشق/      شقایق وای شقایق، گل همیشه عاشق