این امانت بهر روزی چند روزی دست ماست(زندگی)

به نام خدا

* ماکه بودیم نبودیم کسی _کشت مارا غم بی هم نفسی_ما که رفتیم همه یار شدند_ما که خفتیم همه بیدار شدند_قدر آیـینه بدانید که هست_ نه آن لحظه که افتـاد شکسـت.

* فرق آموزگاربا روزگار: آموزگاراول درس می دهد بعد امتحان می گیرد ا مّا روزگار اول امتحان می گیرد بعد درس می دهد.

* محبّت مثل سکه میمونه اگه بیفته توقلک دل،نمیشه درش آورد . اگر بخوای درش بیاری باید دل رو بشکنی!

* در زیر کتاب همه کس نام نویسند / من گمشده ی عشق تواَم نام ندارم.

* عاشق اون نیست که برای عشقش تو سرما آتیش روشن کنه عاشق اونکه کتش رو در بیاره بده به عشقش خودش سرما بخوره 6 تا پلی سیرین  بزنه تا دیگه از این غلطا نکنه.

* روزی تورا زمستی  تشبیه ماه کردم / لامپ صد هم نبودی من اشتباه کردم.

* ستاره ای ؟ نه! مهی؟نه!فرشته ای؟نه!گلی؟نه!/به هرچه خوانمت آنی چو بنگرم به از آنی .

* زندگی هنگامه فریادهاست_سرگذشتی در گذشت یارهاست_زندگی تکرار جان فرسودن است_رنج ما تاوان انسان بودن است.

* رسید مژده که ایّام غم نخواهد ماند_ چنان نماند وچنین هم نخواهد ماند_ من ارچه در نظر یار خاک سار شدم _

رقیب نیزچنین محترم نخواهد ماند .

* حتم دارم که تویی آن شبه آیـینه پوش_عا شقی جرم قشنگی است به انکار مکش.

* می رسد روزی که بی من روزها را سر کنی_می رسد روزی که مرگ یار را با ور کنی_می رسد روزی که تنها در کنار قبرمن_شعر های کهنه ام را موبه مو ازبر کنی.

*گفتم خدایا مرا حیاتی بفرست_طوفان زده ام راه نجاتی بفرست_فرمود که با زمزمه ی یا مهدی_نزد گل نرگس صلواتی بفرست.

* یاد از آن شب که بر صفحه ی شطرنج دلت_رو به خرا بت شدم_شاه عشق بودم با کیش روخت مات شدم.

*غربت دیرینه ی او را با تو قسمت می کنم_تا ابد با درد ورنج خویش خلوت می کنم_رفتی وبا رفتنت کاخ دلم ویرانه شد_من در این و یرانه ها احساس غربت می کنم.

* نگاهم یاد باران کرده ا مشب_مرا سر در گریـبان کرده امشب_غم و فریاد من از این و آن نیست_دلم یاد رفیقان کرده ا مشب.

* آرزوها تو یِجا یادا شت کن و یکی یکی از خدا بخواه، خدا یادش نمیره ولی تو یادت میره که چیزی رو که امروز داری آرزویِ دیروزت بود.

* فرشته ها وجود دارند امّا بعضی وقتی چون بال ندارند ما بهشون میگیم دوست.... .

* پروانه وش از شوق تو در آتشم ا مشب_میسوزم و با این همه سوزش، خوشم ا مشب .